Niet alleen de jeugdelfstedentocht is verreden, ook de alternatieve Elfstedentocht is dit jaar weer verreden op de Weissensee. Naast als die langebaan kanjers zijn er ook nog een paar marathonschaatsers lid van de NiNo . Douwe en Rienke Boonstra reden beiden de wedstrijden op het Oostenrijkse natuurijs. Douwe rijd in de landelijke B divisie dus hij was er al verzekert van dat hij de wedstrijden op de Weissensee mocht starten, voor Rienke was het een iets ander verhaal. Zij rijdt regionaal en moest zich plaatsten via de wedstrijden, dit lukte haar dus mocht zij ook aan de start van de wedstrijden verschijnen

Anders dan andere jaren waren er vier wedstrijden. Donderdag eerst de Aart Koopmans Memorial, een wedstrijd over 60km voor de dames en 80km voor de heren. Rienke reed deze wedstrijd boven haar verwachting vrij makkelijk uit en eindigde op een 46e plaats. Douwe had iets minder geluk en brak de brug van zijn schaats. Aangezien dat niet zo heel lekker rijdt eindigde hij op een 75e plaats achter het peloton.

De volgende wedstijd was het ONK. Toen om kwart voor 6 de wekker ging was het erg koud. De start was om 8 uur en de thermometer gaf aan dat het -16 was. Voor Douwe was het helaas weer een wedstrijd met pech. Hij kon een nieuwe brug krijgen van zijn ploegleider, maar dit keer reed hij zijn schaats scheef. Het leek wel een banaan. Dit is natuurlijk ook niet bepaald ideaal om een wedstrijd mee te rijden. Hij reed nog lang door, maar het is erg vermoeiend en lastig om met een scheve schaats te rijden, na 110 van de 150 kilometer wordt hij geklasseerd op een 78e plaats. De wedstrijd voor de dames ging over 100 kilometer, Rienke was helaas niet helemaal op en top fit en zakte na 65 km van het peloton af. Gelukkig kwam ze in een groepjes terecht en ze reed wel de wedstrijd uit en eindigde op een 64e plaats.

De derde wedstrijd was de KPN Grand Prix 2, een korte wedstrijd, voor de dames 40 kilometer en voor de heren 60, in de marathon noemen we dat een sprint. Het zat Douwe wederom niet mee, zijn veer brak namelijk. Dus helaas hield voor Douwe de wedstrijd na 40 kilometer op, hij eindigde daarmee op en 88ste plaats. Ook Rienke verloor helaas het peloton uit het oog na een valpartij, ze kwam nog wel een andere rijdster tegen waarmee ze de wedstrijd uitreed. Ze eindigde op een 56ste plek.

En als afsluiter, de laatste wedstrijd, de langste van allemaal, de Alternatieve Elfstedentocht. Als de wekker om kwart over 5 gaat is het nog donker, uitgebreid ontbijten, straks heb je al die energie nodig. De zon komt nog net niet over de bergen heen, het is inmiddels half 8 in de ochtend.  Bij een temperatuur van ongeveer -10 gingen de dames van start. 20 ronden staan er op de teller, 200 kilometers. Als de dames bijna weer door de finishlijn komen gaan de mannen ook van start. De dames gaan rustig van start, er rijd al snel een groepje meiden weg en een paar ronden later sluit Rienke ook bij de ontsnapte meiden aan. Ze weet tot ongeveer 160 kilometer in de kopgroep te blijven, maar dan blijkt het tempo toch te hoog, uiteindelijk eindigt ze als 41 achter het peloton. Voor Douwe bleek dat vier maal is scheepsrecht, geen materiaalpech deze keer. Alleen had Douwe deze keer moeite om op zijn benen te blijven staan. Na 80 km had hij al 3 keer het ijs gedweild. Hij wist toch elke keer weer terug te keren. Totdat hij na 140 km wéér onderuit ging. Deze keer kon hij niet terug keren. Hij reed wel door en werd na 170 km geklasseerd als 41e.

Groetjes, Douwe en Rienke